มอหินขาว ธรรมชาติสร้างสรรค์สิ่งมหัศจรรย์ให้กับมนุษย์เราได้เสมอ อีกหนึ่งมหัศจรรย์ในเมืองไทย ที่อยากให้ทุกคนได้มาสัมผัสที่ มอหินขาว กับความงดงามแปลกตาของเสาหินและแท่งหินที่ถูกสร้างสรรค์โดยธรรมชาติ ฉันเคยมาเที่ยว มอหินขาว ครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแล้ว ในเวลา ที่แห่งนี้ยังไม่มีใครรู้จักถนนหนทางเป็นดินแดงลูกรัง เดินทางลำบากพอสมควร ในตอนนั้นมาในตอนบ่าย ฟ้าค่อนข้างครึ้มพอสมควร แต่ถึงอย่างไรมอหินขาวกับการมาเยือนครั้งแรก ภาพวิวสวยระหว่างทาง ดอกหญ้าพริ้วไหวในช่วงฤดูฝนบานสะพรั่งเต็มลานหิน คอยย้ำเตือนอยู่เสมอว่า ซักวันหนึ่งฉันจะหาโอกาสกลับมาที่นี่อีกครั้ง
และแล้วโอกาสก็มาถึง มอหินขาว ถูกใส่เป็นโปรแกรมอันดับแรกในทริปเยือนทุ่งดอกกระเจียวไทรทอง ซึ่งกำลังบานสะพรั่งอยู่ในขณะนี้ ยังไม่รุ่งสางฉันนัดแนะกับพี่ดาวคนขับรถซึ่งเคยใช้บริการเมื่อครั้งก่อน หลายปีแล้วพี่ดาวยังจำฉันได้ตอนโทรไป ถามว่าใช้หนูที่เคยมามอหินขาวเมื่อหลายปีก่อนใช่มั้ย โอ้โห ลุยน่าดูเลย ฉันหัวเราะ ตอนนั้นฉันและเพื่อนเป็นนักท่องเที่ยวกลุ่มเดียวที่อยากไปมอหินขาวมากทั้งๆที่ในเวลานั้นยังไม่มีใครรู้จักเลยด้วยซ้ำไปหลังจากเที่ยวทุ่งดอกกระเจียวก็ลงทุนเหมารถพี่แก้วไปที่นั้น แกบอกว่าเป็นคนแรกและคนเดียวที่ทำแบบนี้เลยจำได้จนทุกวันนี้ เวลาตี 3 ตามเวลานัดหมายพี่ดาวมารับที่ท่ารถเพื่อมุ่งหน้าไปมอหินขาวให้ทันเวลา 6 โมงเช้า ความตั้งใจ คือ เก็บความสวยงามของสายหมอกในยามเช้า ฉันมาถึงมอหินขาวตั้งแต่ตี 5 จอดรถรอตรงบริเวณกลุ่มหินโขลงช้าง ณ ช่วงเวลานั้นยังมืดสนิทมองอะไรแทบไม่เห็น มีแต่เพียงไฟหน้ารถส่องนำทาง ลมที่มอหินขาวพัดแรงมากทำเอาหนาวขนลุกเลยทีเดียว อุปกรณ์กันหนาวก็ไม่ได้เตรียมมาทั้งสิ้น เดินดุ่มพยายามมองมุมไปเรื่อยเพื่อหาสายหมอก แต่ไม่เห็นเลยแม้แต่นิดเดียวแอบผิดหวังเล็กน้อย แต่แล้วแสงอาทิตย์ในเวลาเช้าและสีสันของท้องฟ้าก็ค่อยปรากฎให้เราเห็น
ใครจะนึกว่ามาเที่ยวหน้าฝน จะมีโอกาสได้เจอพระอาทิตย์ขึ้นและแสงสวยแบบนี้ ตั้งใจมาที่นี่ตอนเข้าเพื่อมาเก็บหมอกแห่งสายฝนตามภาพถ่ายที่เห็นเค้าถ่ายกันมา เป็นภาพหมอกไหลคลอเคลียไปตามไหล่เขา แต่กลับได้เจอกับลำแสงสวยส่องกระทบหิน ในวินาทีนั้นรู้สึกว่าภาพมอหินขาวที่เห็นอยู่ตรงหน้าเป็นภาพที่ไม่เคยเห็นจากที่ไหนมาก่อน เพราะโดยปกติจะเห็นแต่ภาพแสงเย็นและภาพดวงดาวในยามค่ำ ฉันตื่นเต้นไม่รู้จะเริ่มถ่ายภาพจากตรงไหนดี เพราะสวยงามแทบทุกมุม
แสงยามเช้าส่องกระทบกับยอดหญ้า ท้องฟ้าใสสีฟ้าเริ่มปรากฎให้เห็น หันไปมองนาฬิกา เป็นเวลา 6.30 น. ยังเช้าอยู่มาก แต่ท้องฟ้ากลับสว่างเหมือนเวลา 7 โมงกว่า
ฉันยังคงยืนอยู่ในมุมเดิม พระอาทิตย์เริ่มคล้อยตัวสูงขึ้นแสงอาทิตย์กระทบกับก้อนหินสีน้ำตาล เพิ่มมิติและเงาให้ก้อนหินดูน่ามองยิ่งขึ้น
มองไปที่ท้องฟ้าเห็นวิวทิวเขาที่อยู่ไกล ๆ ริ้วลายของเมฆ และแสงสีทองของพระอาทิตย์ ผสานกันได้อย่างลงตัว
หากเรามาเที่ยวมอหินขาวในหน้าฝนก็จะได้พบเห็นต้นหญ้าสีเขียว ดอกไม้ป่าเล็กสีม่วง และดอกหญ้าสีชมพู พริ้วไหว แต่ถ้ามาในหน้าหนาวก็จะไม่ได้เจอธรรมชาติเหล่านี้ พื้นหญ้าจะกลายเป็นหญ้าแห้งสีเหลืองไปตามระเบียบ สำหรับฉันรู้สึกว่าหน้าฝนเป็นช่วงเวลาที่มอหินขาว สวยและสดชื่นทีุ่สุดและจะสวยยิ่งขึ้นหากเราโชคดีได้มาเจออากาศดี
